سلام علی ال یاسین

مى شست در تاریکى شب مخفیانه
گه جاى سیلى گاه جاى تازیانه

صد بار از رفت و دست از خویشتن شست
تا جان خود را در درون پیرهن شست

مى شست جسم یار خود ارام و خاموش
مى کرد بر دستش نگه طفلى سیه پوش